Emaon oc’h echuiñ lenn levr Iwan Wmffre, Breton Orthographies and Dialects, Vol. 1: The Twentieth-Century Orthography War in Brittany er mare-mañ. Un oberenn zedennus, a gav din, a glask chom neutrel a-walc’h zoken ma zo enni alioù souezhus ha skouerioù pe soñjoù n’int ket gwall gendrec’hus a-wechoù. E saozneg emañ al levr, gant un toullad mat a vrezhoneg hag a c’halleg, diskleriadennoù ha lizhiri dreist-holl. Un doare mat da vont donoc’h en afer-se, ma ‘z oc’h dedennet. Luziet-kaer eo an istor a-dra-sur, ha n’eo ket peurechuet c’hoazh (gant ma vezo a-benn nebeut !), ha da bep hini emichañs da ober e soñj war abegoù lod ha lod all, ne vezont ket sklaer bepred etre ar pezh a embannent hag ar pezh a lavarent d’o mignoned dre lizher.
Unan eus al levrioù (nevez) nemetañ a gaver e saozneg diwar-benn ar brezhoneg eo, ha dre-se e weler mat an diouer a anaoudegezh a zo evit hor yezh e diavaez Breizh. Ar skrivagner a zo Kembreat, hogen hanter Vreizhat ivez, dre e vamm, ha brezhoneger a-vihanik ma ‘m eus komprenet mat. (daoust dezhañ bezañ desket e skrivañ diwezhat), kelenner e Skol-Veur Colraine en Ulster, distag a-walc’h neuze eus trivliadoù pemdeziek ar brezhoneg.
Diwar e skrid e soñj din emañ tostoc’h eus ar falc’huneg, ha ne blij ket R. Hemon dezhañ tamm, hogen re a lennan en e c’herioù marteze. Daoust da se e gavan taer gant P. Denez a-wechoù ivez, ar pezh a zo souezhus memestra, ha tommoc’h da Falc’hun eget da forzh piv all. Ma, gellout a reer lenn al levr digudenn, hañ, evel am eus lavaret e chom neutrel a-walc’h an ton. Ne varn ket an neb pe egile, nag ur skritur (mmmh, ha c’hoazh). Fellout a ra dezhañ reizhañ tud ‘zo a-wechoù (gant ur “sic” amañ hag aze), zoken m’eo forzh petra e reizhadennoù ;). Ma ! Daoust din bezañ ur zedacheg n’em eus kudenn ideolologel ebet gant ar skriturioù all. Soñjal a ra din hepken eo ret dibab unan, ha derc’hel gantañ, evel am eus bet lavaret endeo; hag eo bet graet an dibab.
Dedennus eo gwelet ivez penaos emañ troet an holl gudennoù tro da vrezhoneg Gwened, pe brezhonegoù Gwened kentoc’h. Digudenn pe dost e oa bet savidigezh ar C’haelte (sic), daoust da drevadenniñ al Leounog war ar rannyezhoù all, ha ne chome nemet ar Gwenedeg da embarzhiñ evit sevel ur yezh unvan. Ya, hogen aze emañ an dalc’h. Ar pezh a raer Gwenedeg anezhañ n’eo ket ur rannyezh hepken, gant un distagadur, ur c’heriaoueg hag ur reolenn bouezmouezhiañ. Nann nann nann, meur a hini a zo ha disheñvel mat eo brezhoneg Gwened Uhel eus hini Gwened Izel (evel m’emañ, emichañs, hini Ar Gelveneg eus hini Kemper; muioc’h c’hoazh moarvat). N’eo ket nevez, ha n’eo ket souezh. Ar pezh ‘zo, ma vez graet dibaboù en ur gemer Gwened Uhel e kont hepken e vo friket dibarderioù Gwened Izel, hag ar c’hontrol kement-all.
Setu perak ivez eo bet ken trubuilhet savidigezh ur yezh skrivet unvan. Peogwir n’eus ket tu d’hen ober peurvat, peogwir e chomo bepred ur badumeg ne lavaro ket an traoù e-giz-se. Evit ar c’haelte eo bet friket un darn mat eus dibarderioù K ha T, peogwir e oa bet darn vrasañ ar skridoù e rannyezh Leon betek neuze, hag e soñje d’an dud (Hemon ha Falc’hun kement-all) e oa gwelloc’h al Leoneg. Argl ! D’am soñj eo un dra vat ne vefe ket bet ken buan ar Wenediz o plegañ. Peogwir e kavan bourrus kaout ur bochad gerioù a Wened em brezhoneg, peogwir eo fiskal an disheñvelderioù hag eo drezho e chomo ar yezh unan binvidik. Ha d’am soñj e chom ken gwir ar brezhoneg se e peurunvan. Pa welan galleg Maselha hag hini an Haor-Nevez e soñj din e c’heller kaout yezhoù komzet disheñvel en ur virout ur skritur hepken, memestra gant saozneg Londrez hag hini Dinedin (ahaha, gouzout a ran eo reizh, hogen piv a oar eo Dùn Èideann kerbenn Alba ? Ha piv all a soñj dezhañ e son evel “Din eo ! Din !” :D).
Neuze da razh ar wenedourion da zerc’hel gant o rannyezh, ha d’he hadañ er skridoù a savint e peurunvan. E-giz se e vo tu d’ar skolidi kaout danvez da lenn ha deskiñ gerioù nevez ennañ.
Evezhiadennoù nevez