10e53 g.m.

10e43 g.m.

Edo Beethoven gant eil luskad e seizhvet siñfonienn —allegretto— hogen ne gleve-hi mui ar sonerezh gant trouz an dour a strinke, klouar ha hoalus, war veg he bizied. Treiñ ar c’hog a reas war an tomm un disterig c’hoazh, ha mont er gibell, sarr he daoulagad ganti. Un devezh skuizhus e oa bet, ur wezh c’hoazh, ha mall a oa warni mont da ved ar c’housk. Redek a rae an dour war he dremm, a-hed he choug hag he c’hein, aezhenn o sevel tamm-ha-tamm er sal-dour re enk ha digempenn. N’he doa ket amzer d’ober war-dro an ti e gwirionez. N’he doa amzer evit hogos netra. Peurc’hlebiañ a reas he blev gwennaet. Ne glevas ket dornell an nor-dal o wigourat

10e45 g.m

Stlabez a oa en ti, levrioù war an daol, un urzhiataer damzigor war ar gourvez-vank, goloioù-lizher diroget ha lizhiri chomet dilenn, un asied ha loaioù lous war an daol-izel, e mesk teuliadoù ha tasadoù kafe aet yen pell a oa. Serriñ a reas-eñ an nor didrouz, prennañ, ha mont-tre e mesk an direnk. Ur bladenn a oa el lenner, hag ul laz-seniñ o vont gant e don. Mozart, sur a-walc’h, an doare traoù a vez selouet da dreveziñ bezañ desket. Ma, ne oa ket ur strollad soft-rock brein, d’an nebeutañ ; Hotel California, ma revr. War enaou e oa ar gouloù e pep-lec’h. Mont a reas goustadik ha didrouz betek ar gambr. Prop a-walc’h e seblante pep-tra bezañ aze, pleget mat al liñserioù ha renket an dilhad. Un dilhad-noz pleget a oa war ar c’holc’hed, o c’hortoz bezañ gwisket goude ar strinkadenn emichañs. Netra gwall zedennus. Ne oa roud ebet eus ur gwaz en ti.

10e46 g.m

Soavon a oa ganti leizh he blev, ur c’hwezh dous, evel ur goavenn-frouezh. Naon he doa. Ket naon da vat marteze. Ur c’hoant. C’hoant gwastilli. Marteze e chome un tamm tartezenn avaloù er yenerezh. E lakaat a rafe da dommañ, ha ledañ skorn-vanilhez warnañ. Netra gwelloc’h evit he lakaat da vousc’hoazhin. Gant ur c’hlak! trouzus e tivontas ar voutailhad soavon-korf. Ne oa ket kerkoulz ar c’hwezh gant hemañ, met ne rae forzh. A feur ma walc’he he c’horf e walc’he he spered. Re a draoù a oa ennañ, re a draoù lous ha teñval, re a c’houlennoù, re a dud kavet ganto respontoù fall. Sodien, emezo, loened gouez, eme lod all, boued ar groug, lod all c’hoazh. Ma vije bet eus ar boan a varv c’hoazh e vefe bet laouen tud zo. Hi avat a wele ur miltamm e kement den, diaes pe ziaesoc’h an diskoulm anezhañ. N’helled ket kemer un tamm da varn ar skeudenn a-bezh, ledentaladañ an dud. Ne oa ket deuet da vezañ bredvezegez evit barn. Diaes e c’helle bezañ koulskoude, bevañ bemdez gant kudennoù ar re all, gant o bed distumet pe zistum penn-da-benn ha— He dremm a riñsas trumm ha digeriñ he daoulagad. Un trouz he doa klevet ? Redek a rae an dour war he bruched, a save buan gant he anal ha talm herr he c’halon bremañ.

10e47 g.m

Wagner, marteze, a soñjas, re nerzhus e oa ar sonerezh evit Mozart, a-benn ar fin. Ne rae forzh, e gwirionez. Dastum a reas ul levr war an daol, D. L. Dobbert,  Halting the Sexual Predators Among Us: Preventing Attack, Rape, and Lust Homicide. Ne oa ket ur mailh war ar saozneg, met ne oa ket diaes kompren an dodenn. Mousc’hoarzhin a reas. Ne rafe an nimezell hunvreoù brav fenoz, gant seurt lennadennoù. En e lec’h e adlakaas al levr. E bouez a daolas war ar gourvez-vank ha digeriñ an urzhiataer-hezoug. Ne oa ger-tremen ebet, tut-tut-tut, ne oa ket fur, dimezell. Petra a c’hoarveze gant an nimezelled ne oant ket fur ? Sellet a reas eus ar posteloù diwezhañ. Mallus e oa unan. Aet e oa unan eus ar glañvien diwar-wel, war a seblante. Unan dañjerus, ouzhpenn-se. Tut-tut-tut, ne oa ket bet graet mat o labour gant tud zo. Peseurt kleñved a oa gantañ ? Ne oa ket bet skrivet er gemennadenn. Sur a-walc’h e oa e deuliad e lec’h bennak er stlabez. Tut-tut-tut, penaos adkavout an traoù ma ne vezont ket renket, dimezell ?

10e48 g.m

Ne gleve netra ken, ha ne grede ket lazhañ an dour, aon ganti ma vefe un dra bennak da vezañ klevet. Gant he dorn e flouras pleksiglas ar werenneg a oa a-hed ar gibell, da dennañ ar vurez diwarnañ. N’he sikourfe ket da glevet, hag evel ma kuzhe he c’horf d’an diavaez e kuzhe ar sal-dour dezhi. Soñjal a reas buan. Prennet e oa bet an nor ganti en ur zont-tre. Sur. Sur-mat. Pe get ? N’ouie mui. Seurt jestroù ken boutin ken ma vezont disoñjet ; ha ken pouezus koulskoude. Ne oa ket aonik, pell alese, ha ne oa ket o vevañ en ul lodenn dirapar eus kêr, met piv a ouie ? Soñjal a reas c’hoazh. Ne oa netra er sal dour dezhi d’en em zifenn. Ne oa netra en ti a-bezh, e gwirionez. Biskoazh ne oa bet plac’h an armoù. Piv a c’hellfe bezañ deuet-tre ?  Gouzout a rae mat dre he labour e vefe an dud tost a vefe feulz an eil gant egile peurvuiañ. An arall, an estrañjour dañjerus ne oa nemet un direizhder er stadennoù, stultenn an tu-dehou pellañ. Met ne oa den tost dezhi. Dorioù he doa sarret tamm-ha-tamm (hag hini he ranndi ? Daoust ha prennet e oa bet ?), ha kaset maez eus he buhez darn vuiañ ar re he doa anavezet. N’he doa ket amzer. Re a labour he doa, re a draoù da ober a oa pouezusoc’h eget bezañ eürus, evit ar mare. Penaos tennañ splet eus an amzer-vak pa c’helle sikour lod all dre labourat ? Perak e telfe hi tremen dreist hag a-raok ar re a c’helle sikour ? Troc’hañ berr a reas he soñjoù. Petra ober bremañ ? Redek a rae an dour warni c’hoazh, ha daoust d’ar wrez edo o krenañ.

10e49 g.m

Tostaat a reas eus ar sal dour, sachet gant trouz an dour o strinkañ ha frond an aezhenn domm. Diwall mat a rae na vale war al levrioù hag ar seier a oa war al leur, ar c’helaouennoù, ul lenner mp3. Ur souezhadenn a felle dezhañ bezañ. Mousc’hoarzhin a reas adarre. Daoust ha plijout a rae ar souezhadennoù dezhi ? “Surprise, motherfucker !”, ah, Dexter… Aet e oa an heuliad da fall e-kerzh ar bloavezhioù diwezhañ. Daoust ha klañv e oa eñ, doktor ? Daoust ha klañv e oa bred an holl vuntrerien, pa ‘z eo bet doare pennañ mab-den da vont gant o c’hudennoù ? Dasout ha klañv eo an deneliezh ? Ma ‘z eus bet eus un deneliezh. Den n’eo lies, doktor, war-bouez ar skizofreneg. Met ho micher eo.

10e50 g.m

Ne oa ke he hezoug ganti, na war vord ar gwalc’heris nag e sakod ar bragoù du a oa war ur gador nepell. Chomet e oa war an daol. Er-maez. Da c’hervel piv forzh penaos ? An archerien ? Peogwir he doa klevet un trouz, marteze ? Perak e oa o krenañ en he strinkadenn evit netra ? Netra. Sur a walc’h. He blev a riñsas ar buanañ ar gwellañ, ha troc’hañ trumm an dour. Didrouz. Ne oa na red avel na planchod da wigouriñ en ti. Ha ne gleve netra ouzhpenn. Hunanadiñ a reas. O vont gant ar filiped e oa, a dra sur. Na fentus. Re a wask warni, emichañs. Ret a boanioù. Stegn e oa he divskoazh evel funioù-dir ur vag. Ur serviedenn a lakaas warno ha tro d’he c’horf. Don ec’h analas ur wezh c’hoazh, ha dianalat pell. Sioulaat a rae tamm ha tamm, troet he c’hein ganti ouzh an nor damzigor. Ne oa netra er-maez. Ne oa den. N’he doa ket aon da gaout.

10e51 g.m

Ur sell a daolas dre ar faout gouloù. Ur serviedenn roz. Evel just. Pellaat a reas, kuit dezhi da dreiñ trumm ha d’e welet. Re abred e oa. Ne vefe ket ur souezhadenn ken m’he gwelfe a-raok dezhañ bezañ divizet. Aotreet. Ne vije ket fentus, neketa ? Pouezus e oa ar fent. Ur fentigell a anaveze: Petra zo hir, kalet, ha leun a wad ? Pennoù-bazh paotred Mari-Robin ! C’hac’hac’hac’ha ! Ne oa ket ken farsus ha lod all, met ne zalc’he ket soñj eus ar re a veze kontet dezhañ. Lod ne c’hoarzhent ket. Ne oa fent ebet ganto. E veilhoù-dorn a stardas. C’hoarzhin a rafe, hi. Un taol troad a skoas gant dor ar sal-dour. Souezhadenn, doktor.

10e52 g.m

Yudal a reas ha souzañ betek ar werenneg. Un den. Ur gwaz. Daoust hag anavezout a rae anezhañ ? En he sal-dour e oa. Piv ? Penaos ? Perak ? Sellet a reas en-dro dezhi, da glask un dra bennak. Forzh petra. En em zifenn.

Ur bistolenn a oa gantañ. Unan mod-kozh, gant un daboulin, c’hwec’h boled. Un draig vil, lous. Pounner. Sevel a reas anezhi hag he bukañ warni. Edo Beethoven o kregiñ gant ar Presto, trede luskad.

“Petra ‘fell deoc’h ? Piv oc’h c’hwi ?” emezi, o klask sioulaat. Ne seblante ket bezañ diwar zramm, na mezv. Tennañ a rae da unan bennak. Piv ? Ret e oa dezhi klask ampellaat e raktresoù. Forzh pe zoare raktresoù e vefe. Stardañ a reas he serviedenn.

Mousc’hoazhin a reas. “Pell zo e felle din ho kwelet en-dro, doktor.”

Ec’h anavezout a rae. Gwelet he doa bet anezhañ ur wezh dija. En ur servij all. Pehini ? Penaos e oa deuet betek amañ ?

“Ur souezhadenn a felle din ober deoc’h. Plijout a ra ar souezhadennoù deoc’h, ya ? Plijus o c’havit, ya ?”

Parañ a rae he selloù en he re. Ne oa ket dispourbellet e zaoulagad, ne seblante ket rambreal en ur bed all. Klañv e oa koulskoude. N’helle den ober seurt traoù diabeg. Fiziañs he doa e mab-den, setu perak e oa aet da bredvezeg, peogwir emañ ar mad stad orin an dud. Kement tra a c’hell distreiñ d’e orin. Kement-tra. “Perak ez eus un arm ganeoc’h ? Ur souezhadenn eo ivez ?” Goulennoù, lakaat anezhañ da gomz, arabat bezañ taer na tagus.

Sellout a reas ouzh an arm, e viz war ar bluenn anezhañ. “Ya, ya, ur souezhadenn, sellit !” Gwaskañ a reas war ar bluenn. PAW ! Bouzaret e voent o daou.

10e53 g.m.

Gervel an archerien. An ospital. Gervel unan bennak. Gwad a oa e pep-lec’h.

“Ne felle ket din ken, doktor. Ne felle ket din bezañ ma-unan.” Gwaskañ a reas war ar bluenn ur wezh ouzhpenn, ha mervel.

Soñj he doa. Diwask. Emzivad. Techet d’an emlazh. Lezet da vont tri miz a oa. Penaos en doa gallet kaout ur bistolenn ? Ha kavout anezhi ? Perak ? Diwezhatoc’h. Redek a reas da dapout he fellgomz. Digor edo hec’h urzhiataer, ar postel war ar skramm. Ur c’hlañvad a oa achapet kuit. Unan all. A-walc’h he doa bet gant unan an noz-se. Prennañ a reas an nor, ha gervel. Marv e oa, ne oa ket mall e gwirionez. Hogen piv a c’hortozfe ? Dour a oa war he dremm c’hoazh. Holen. Daeroù. Ne oa ket deuet eviti. Pe eviti hepken ? Dezhi da vezañ test ? An hini nemeti he doa e selaouet, marteze. An hini nemeti he defe soñj.

10e53, noz. Soñj he defe. Bemnoz.

C’hac’hac’ha !

Ladies & gentlemen, setu ar

Robinhoudeg !

Dre zegouezh-mik ez on erru war ar bajenn-se. O vousc’hoarzhin e oan ken-ha-ken betek barr ar pennad hervezon, an “hipotezenn fantastik” ! C’hoarzhet am eus leizh ma c’hof da 2e30 vintin, trugarez deoc’h, ao. Baxter !

Koun am eus bet eus “napenn freatikenn” ma yaouankiz, hag an anv-gwan robinhoudek “freatik” a lakaemp goude kement gallekadur d’ober goap, c’hac’ha ! (lod o devo soñj, sur on !)

Feed me (back)

Daoust ha bevañ a rez, te ivez, dre an trid
Dre ar santad, ar gor, ez kreizig, dre ar from,
Pa vez barnet, ‘soñj dit, da gorvo pe da skrid,
Pe genderc’h da awen ha pare da ezhomm,
Pa vez holl a glevez kanenn voemus an id ?
Daoust ha barc’het ‘vezez war wenojennoù kromm
Ne gasont da neblec’h mar ned eo da lec’hid
Ar spered war e yun, marnaoniet, an nozvomm
Ur vamm-Ankoù gadal, da zorn war he brennid ?
Ha mut-mik ar Muzezed en o muzoù plom
‘C’hortoz barn an arall, da vevañ, da vont kuit

Poultrenn

Poultrenn a oa war ar werenn, poultrenn un amzer tremenet, poultrenn an amzer dremenet, poultrenn wenn an amzer gent.

Poultrenn a oa war ar paper, poultrenn un hunvre aet da gozh, poultrenn ar c’hoantoù disoñjet, poultrenn c’hris an amzer drist.

Poultrenn a oa war ar burev, poultrenn un awen aet da get, poultrenn ar raktresoù beuzet, poultrenn louet an amzer bet.

Poultrenn a oa war al levrioù, poultrenn ur spi kozh avat, poultrenn ar re ziwezhat, poultrenn velen an amzer hen.

***

Tremen a reas ur biz el ludu gris a oa chomet d’e c’hortoz, difiñv ha divarn ; yen evel houarn e oa koad ar burev-tad. Torr e oa ar gador, pa wigoure gant e bouez —kastizet gantañ koulskoude, a gorf evel a spered ; huanadiñ a reas ha sellet ur mare ouzh koroll greun an disoñjet e bannoù gouloù an heol o vont da guzh a skoe dre ar prenestr, ouesk ha laouen o fiñvoù e barr-avel e zic’hoanag.

Da belec’h e oa aet an amzer gollet ? Pegoulz e oa erru ken kozh ha penaos en doa lezet pep-tra da vont ? Ne oa respont ebet er boultrenn en em sile e roufennoù e vizied hag e zaouarn skuizh. Ne oa trouz ebet war-bouez talm gorrek e galon ken skuizh all. Perak e oa distroet aze, petra a glaske e gwirionez e roudoù an amzer gent, e promesaoù ha touadennoù a oa bet disoñjet, e roadennoù un dazont aet da netra ? Peseurt dazont a oa gant an hen ? Pehini gant an nen ?

***

Sevel a reas ha mont sa ar prenestr. Teñval e oa er-maez bremañ, hogen gwelet a rae c’hoazh, hag er pellder e spurmante kleuzeurigoù o fiñval didrouz. Ur grenadenn a voe gantañ. O gwelet en doa bet c’hoazh, pell a oa, gouleier an antronoz, gouleier er pelloù, ouzh e c’hervel. Pell, pell a oa n’en doa ket respontet d’ar galv, pell a oa ne oa ket en em gollet en o mesk. Re bell, re ziaes e oa bremañ, cheñchet e oa an traoù ! N’hallent ket bezañ evel a-raok. Marv e oa an tremenet, aet e oa kement-se da get ! Hag aze e oant koulskoude, deuet d’e gerc’hat ur wezh c’hoazh, d’e gas ganto e toull an noz, betek dorioù diniver an Uherell o yudal, kabestroù-amzer ar Wik o pediñ, betek rouedoù bed an Etre, kaset da grabanoù kriz an Dewiantard evitañ da destenniañ e vojenn e Levr an Dremmoù…

Distro e oa an Infernet d’e gaout, hag ur wezh ouzhpenn, ur wezh ziwezhañ e yafe ganto a galon vat.

Emvod

Pennoù-avel o c’hwezhañ kreñv
O barradoù diefedus
War an douar ha don en neñv
O oberoù hag o c’hoantoù

Ha komz ha komz, komzoù goullo
Dibreder pe bred en aner
Berr ar soñjoù pa vez ganto
Blaz ar c’hozh, c’hwezh louedet-kaer

Pe oad karantez an arc’hant ?
Re a dud difoutre amañ
Pa vez gwerzhet c’hoazh d’an amkant
Dazont hor yezh ken gwan bremañ

Hag an hevelep re bepred
O klask lakaat da dalvezout
O fizhoni ken digengred
O brammoù-spered didalvoud

Klevet am eus bet se ivez
Evel an holl bodet er sal
Perak c’hoazh klask gwerzhañ pa vez
Preñved e kalon an aval

Aluzen, aluzen ar paour
Setu petra a chom bremañ
Hag an teñzorioù, hag an aour ?
Mojenn Arzhur, pelec’h emañ ?

Nag haroz nag aerouant
Ne chom nemet an dud diglod
Sec’h o c’halon evel grouan
Pep hini o tifenn e lod

Betek ar re nevez zo kozh
Mirdi an hengounioù kollet
An alarc’h e ziwezhañ poz
War c’hreunvaen o fennoù kalet

Lod a fellfe dezho bodañ
An holl dud asambles, padal
E vezont-int ar re gentañ
O klemmichañ hag o krozal

Hag un nebeud re memestra
O soñjal a-raok digeriñ
O beg bras a-benn dislonkañ
Fallgeusteurenn o c’honeri

.

Me, imoret fall ? Me ? >_>

Levraoueg

Paper melen, sonioù na vezont klevet ken
Kalet evel greunvaen, don evel ar mor yen
An amzer en ec’hon e-touez al levrioù kozh
Da vouskomzoù laouen, da ganaouenn en noz
Poultrenn ar soñjoù kent ha gerioù dispredet
Ha pajennoù troet ha follennoù joget
O klask trumm en o mesk an awen, ar fulor
Didrouz, tamolodet e tommder an eñvor
Ha kreion war baper evel kan an imbourc’h
Kerdin, kouevr ar preder lezet gantañ e louc’h
Evel da vuzelloù war ma job, ma c’halon
O tarzhañ, laz-seniñ, e gensonioù eson
Kantadoù, miliadoù a vuhezioù dalc’het
An niver, an implij, ar preder disoñjet
Pe lazhet, pe foeltret pa vez dister bremañ
—n’hellan ankounac’haat da zremm— al levr-mañ
A c’halver d’an heol, d’ar gouloù pulluc’her
Eveldout d’am spered, un drouk-kelc’h kabestrer
Da wiriekaat buan lavarenn un hengoun
Da c’houzout ma oa gwir ha ma oa reizh ar c’houn
Ma oa mat da virout lod henskrivagnerien
Pa gouezh war ar paper takennoù an awen
Pa glaskan en aner ma asked er poull hesk
E skleur da zaoulagad, ar bed-holl en o mesk

Fenoz

Daoust ha distreiñ a ri fenoz ?
Daoust ha gellout a ri ? Penaos,
Pa vo bet freuzet c’hoazh ha c’hoazh
Da galon ha da groc’hen noazh ?

Distreiñ a rin pa ne vo den
Evit rebech d’ar bed bezañ
Evel ma teu, evel ma ya
El levenez hag en anken

Daoust ha chom a ri fenoz ?
Daoust ha digor e vo ar c’hloz ?
Pa vo bet beuzet adarre
Da zivjod gant an daeroù-se ?

Chom a rin-me pa ne vo mui
Da gondaoniñ hag evit barn
Pell diouzh ar fulor, an houarn
Nemet an arzoù hag ar spi

Daoust ha mont kuit a ri fenoz ?
Daoust ha kemm a ra ar boan gozh ?
Pa vo bet trec’h, ur wezh ouzhpenn
Ar ranngalon, ar yenijenn

Mont a rin kuit pa ne vo ken
Evit da c’henel ha lazhañ
Evit da azginivelañ
Ezhomm diouzhin, mabig an Den

Dit-te

Flouradennoù klouar anal ar bed e bleuñv
Dilezet ar gounnar hag he c’hrozal re greñv
Pa ne chom mui nemet eñvorenn da wennc’hoarzh,
Da vuzelloù-mouar, ar pradoù a stered
A sklêrijenn ar bed p’o farez war ar barzh;

C’hwezh ar bleunioù diwan hag ar geot troc’het
Frond ar gwez-pin, ar man ha parkad alaouret
Da vlev er gouloù-deiz, kurunenn priñsezig;
Daoust ma n’on ket rouan, na bet ganet er seiz
E rafen dit un neiz, â! kaerañ labousig;

Kanaouenn c’hlan an dour o redek tu pe du
Melezour da vouezh flour pa luskell en noz du
Ma dister a galon, ma ene reuzeudik
Ar puñs kuzh ha loudour ma veuzan en e zon
Ar poanioù hag an aon am distruj goustadik

.

Ah, ar beajoù tren, amzer evit skrivañ…

Brezelvorzhol ?

Re a Warhammer ? Morse, ma den mat.

(klikidi-klikit da vrasaat)

O pleustriñ emaon c’hoazh war al livañ gant ‘toshop, kentoc’h eget tresañ. Labour ‘zo, hag amzer n’eus ket, met mont a ra war-welaat memestra, goustadig. Ur mare zo dija eo bet graet homañ (rak ur mare zo n’on ket bet evit tresañ, evel a lavaren dec’h). Ma ! Dont a raio. Evit a denn d’ar skeudenn end-eeun, evit ur forom bennak e oa, savet ganto ur Chabistr (?) Space Marines, gant al livioù se.

Sonerezh

Ur yezh evit an holl, an hollved emezo
Tra ma tason an notennoù, rikamanoù
E yenijenn an ilizoù, sol fa mi do
E tommder an toulloù-noz, glebor ar c’hluboù
E kambr ar stered, hini an amourouzed
En toull-barc’h serret hag en digorañ dezerzh
E richan ha kanaouenn drant al laboused
E pep-lec’h, e pep amzer, a led hag a serzh

Ur yezh evit an holl, an hollved emezi
Tra ma kan he mouezh splann em spered, em soñjoù
E yenijenn ma c’hounoù kuzh, la sol re mi
E tommder ma hunvreoù, glebor ma daeroù
E kambr ma ene, hini ma c’harantez hen
E toull-barc’h kloz ma c’halon, digorañ gouli
E diskan ar ganaouenn a glevan, hepken
E pep-lec’h, e pep amzer, pa vezan hepti

Vakañsoù !

Bez zo mareoù er vuhez ma soñjer a-daol-trumm “Kaoc’h, kozh on !” Resped d’ar re goshañ ouzh ma lenn, met souezhus e c’hell bezañ ^^ Ha c’hoazh, n’em eus ket da glemm, hañ, studier on c’hoazh, ha pell eus an 3-8 pe eurvezhioù-burev. E gwirionez, n’em eus kentel ebet da heuliañ ken (plijadurioù an doktorelezh !), hogen reiñ kentelioù a ran bremañ, ar pezh a zo disheñvel-mat !

Kentañ poent, ret eo o frientiñ, ar pezh a zo muioc’h a labour eget “dont gant paper hag ur c’hreion” evel ma c’hellen a-raok. Ar bloaz-mañ em eus 4 strollad disheñvel, da lavaret eo peder c’hentel da brientiñ… Ar pezh n’eo netra e gwirionez. Ha koulskoude, dre ma ‘m eus pep-tra da brientiñ dre ma ‘z eo ar wezh kentañ din kelenn e-giz-se e ra kalzig labour. Ur blijadur, dre-chañs. Hag ar plijusañ, e gwirionez, a zo bezañ dirak ar c’hlasad. Un tammig c’hoariva eo evel-just, ur one-man-show sizhuniek, gant ar spi bezañ dedennus a-walc’h. Ar pezh n’eo ket aes kennebeut !

Studiañ ha prientiñ, moullañ, reizhañ, hag all, hiroc’h eo eget ar pezh a soñjer (daoust ma vefe lavaret alies), ha daoust din reiñ un 10 eurvezh kentel bennak ar sizhun hepken en em gavan gant ur garg labour kalz ponneroc’h ! Ha se, evel-just, a zo ouzhpenn d’al labour on sañset ober evit ma zezenn. Met n’eo ket an dalc’h amañ ^^

Nann, an dalc’h a zo en em gav ur poent, aze, m’en em gaver hep re a amzer dieub, ma soñjer e rankfer bezañ oc’h ober un dra bennak bepred, kentoc’h eget straniñ. Pa erru an dibenn-sizhun e klasker mont war-raok gant traoù n’on eus ket bet amzer d’ober a-raok… Hag e-keit-se n’em eus ket amzer da dresañ, emañ levrioù am eus c’hoant da lenn o tastum poultrenn en ur c’horn, kement hag ar wii pe an x-boest, n’em eus ket tro da zont da skrivañ amañ kennebeut (!). Hag a-daol-trumm e teu: “Kaoc’h,  labour am eus d’ober. N’em eus ket amzer evit an traoù-se !”

Ne c’hoarvez ket a-daol trumm, met en em rentañ a reer kont trumm a-walc’h pegen berr e c’hell an devezhioù bezañ, ha pegen plijus eo ar vakañsoù (daoust ma vefe labour d’ober e-kerzh ar vakañsoù ivez, arabat dikoñiñ). Gouzout a ran, evel-just, n’eo ket se “bezañ un den gour”, ha n’eus ket se hepken da c’hortoz al leve, peseurt doare buhez e vefe ? Ha n’eus ket ul leun-amzer ganin zoken, pell alese. Sur ‘walc’h emañ lod ac’hanoc’h  o c’hoazhin goap (gant gwir abeg !), hogen aze eo ivez en em renter kont pegen aes ha plijus e c’hell hor bugaleaj bezañ, pa c’helled pouezañ war ‘off’ ur wezh erru er gêr.

Boñ, kement-se a lavaran, met ur wastell am eus da vont d’ober, hag ur boss bennak da lazhañ ‘barzh Skyrim, kenô !

Periparus ater

N’eus ket kalz a dra da lavar, e gwirionez, laouen a-walc’h on gant honnezh… Laouen-tre zoken ! O labourat war ar stummoù emaon er mare-mañ kentoc’h (pe e oan, n’em eus ket bet tamm amzer evit tresañ abaoe sizhunvezhioù… nag evit skrivañ amañ kennebeut…)

Kenavo

Poan am eus bet o tivizout ma oa ma lec’h lavar un dra bennak. Soñjal a ra din, koulskoude, en efe plijet dit, sur a-walc’h. War un ton gavotenn neuze.

 

Kenavo da dad, da vamm
Kimiad da vignoned
A vo ganit, den yaouank
Pa oa ret dit monet

Kejet hon oa te ha me
War enez Iwerzhon
Paotr yaouank leun a vuhez
Kanet hon oa un ton

Tonioù all, ha lod all c’hoazh
Eurvezhioù o kanañ
Ne ankounac’hin biskoazh
Hor c’hanenn ziwezhañ

Kanañ Fleütoù ha telenn
Alc’hwezioù er c’harr tan
E Kork, ur banne bier gwenn
Mignonezed sichant

Setu penaoz em bo koun
Diouzhit ma c’hamalad
Levenez sioul-sibouroun
Karantez-bro peurbad

Ur stourmer en holl geñver
Youlek, gouest ha mennet
Ar re wellañ a goller
Ar re wellañ bepred

Haha !

Anvit se ironiezh, pe karma, pe me-oar-me ! Skrivañ a raen amañ n’eus ket pell ‘zo penaos e oa troc’het an tredan din e Roazhon, hag e oa kerkoulz din distreiñ da di ma zud, diaes ma oa din bevañ hep an Etrerouedad (hag an tommder, ar boued, an dour zomm ivez, daoust ma ne vefent ket ken pouezus :p). Setu me distro da Vrieg-city, neuze.

Allas, re aes e vefe bet ! Deuet hor mignon Joachim d’ober un dro neuze, ha troc’het internet din er gêr abaoe an 20 a viz Kerzu, haha ! Prenet e oa bet ar profoù dija, dre eurvat 😉 Div sizhunvezh dirouedad, tamm pe damm, neuze. Ha bev on c’hoazh, koulskoude ! Marteze n’on ket ken akro ha ‘pezh a sonje din. Pe marteze emañ internet war ma foellgomz (ale, anzavit n’eo ket ur ger fall, se, poellgomz ? C’hoari-gerioù ha tout ! Emaon o vont da skrivañ d’an Ofis :p), kit da c’houzout (emezañ en ur c’hwitellat).

Petra a reer pa vezer er gêr, war ar maez, hep tamm rouedad ebet, neuze ? Oh, ur bern traoù. Renkañ an ti, dija, pezh dre bezh. N’eo ket e vefe bet stlabezek (pe ket e pep-lec’h, ma c’hambr ne gont ket), met pell ‘zo ne oa ket bet graet da vat. Renkator, er sinema a-benn nebeut.

Kement ha renkañ ez eus bet cheñchet plas da bezhioù arrebeuri, prenet lod nevez, ha cheñchet pezhioù zo eus an ti (ma c’hambr en o zouez). Evit ar bloaz nevez, lakaomp.

Keginator on bet ivez, pe gwastellator kentoc’h. Kiloioù ha kiloioù a graoñ-kelvez hon eus dastumet el liorzh, peadra d’ober lipousigoù chokoload ha kouignoù a-bep seurt (mignoned ar c’houign-amann, sellit eus tu bro-Skos hag o Flapjacks, tost-tre eo ar blaz, hag kaaaaaalz aesoc’h da ober !)

Troc’hañ gwez, ivez… Ar re a oa kouezet. Sapre Joachim, troc’het internet gantañ MET roet un dra din da ober da abuziñ ma amzer. Na jentil. Dre c’hañs ez eus bet un nebeud devezhioù dic’hlav, ha n’eo ket bet re boanius al labour ^^

Dizoloiñ a reer ar c’hoarioù a-stroll en-dro. Pegeit ‘zo n’o peus ket bet tro d’ober un droiad Monopoly a-bezh ? Gant pemp c’hoarier ? Betek ma yafe an hini diwezhañ d’ar strad ? Ha se ne oa nemet ar c’hoari kentañ, haha ! Dre ma ne oamp ket kennasket ne oa ket tu deomp c’hoari World of Warcraft… Met n’a rit ket biloù ! Ar boardgame a zo er ger, ale hop ! un endervezh. Trivial pursuit, ur miltamm 1500. Edomp o vont da gregiñ gant ur Risk, kement hag ober.

Se, mui ar predoù gant familh ha mignoned, hag all, n’eus ket bet amzer d’e gavout hir.

 

Siwazh, n’on ket bet evit hetiñ un Nedeleg laouen hag ur bloavezh mat deoc’h e koulz. Ra vezo graet bremañ: gwellañ hetoù deoc’h neuze !

Ah, Kerzu

Amzer lous ha koumoul gris, n’eo ket peadra da lakaat laouen an nen, neketa ! Evel ma teuer laouenoc’h pa erru an hañv (ma, an heol; pegeit ‘zo n’on eus ket bet un hañv da vare an hañv ? :p) e welan pennoù mouzet gant an dud pa vezan o vale e kêr er mare-mañ. Pe neuze eo gant prenadennoù Nedeleg emañ o soñjoù, profoù evit ar vugale, ar gerent, ar breur, ar c’hoar, ar c’henderv, an nizez, chokoladoù hag avu-druz evit fiskoan, stalioù leun-kouch-barr-chouk-tenn gant tud o lammat eus ar yar-indez d’ar madigoù hag eus ar champagne d’ar grilhed-traezh, sonerezh nul ha riell war an hentoù, bugale, tadoù-Nedeleg, tailhoù da baeañ… Haha, ya, sur ‘walc’h ez eus abegoù da vezañ skuizh un tammig !

Met mare Nedeleg eo, neketa ? Mignoned, familh, boued mat, gouelioù, profoù ! Bezomp mousc’hoarzhus. Ya, noz e vez da 5e30, met e-giz-se e vez gwelet gwelloc’h ar c’hinkladurioù a zo bet staliet en ho kêr emichañs, hag e c’hellit c’hoarzhin goap ouzh an amezeg en deus GOLOET e di a c’harlantezennoù-gouloù (un amezeg a-seurt-se hon eus holl, hañ); ya, yen eo an amzer, met pegen plijus distreiñ d’ar gêr, pa vez tomm-mat eno, hag evañ ur banne chokolad pe un tasad te en ur sellet dre ar prenestr, pe c’hoazh ober tan ma zo ur simial ganeoc’h, hag en em vodañ e tal dezhañ ; ya, leun-chouk eo ar stalioù, met… bah, euh… met netra, leun eo ar stalioù, okay. Grit ho prenadennoù en a-raok 😉

Ar bugel

Pa oa sklaer en o spered,
Pa ne oa douetañs ebet,
Pa oant sur en o fiziañs,
Digatar o c’houstiañs
E oa kaer ha nevez-flamm
Ur bed savet gant o mamm,
E oa bev ha birvidik
Ar bed savet gant Tadig

Bremañ, kresket ar bugel,
Dilezet abaoe pell
Marvailhoù ar yaouankiz
Marzhin, Arzhur ha Kêr Is,
E kavo c’hoazh koulskoude
Hunvreoù nevez bemdez,
E kavo da brederiañ
E daoulagad gwer Liza

Désir

Il faisait encore jour, pour quelques minutes. Le soleil couchant dardait ses rayons rouges sang à travers les fins rideaux de la chambre à coucher aux tons crème, imposant à la ville ses humeurs pourpres.

Si la lumière dessinait des motifs changeants sur les murs nus, lui ne les voyait pas. Il n’avait d’yeux que pour Elle. La musique s’était éteinte depuis longtemps, les lampes l’étaient tout autant. Cela faisait deux jours (déjà ?) qu’ils n’avaient pas, ou presque pas, quitté la chambre, le cocon doux de leur désespoir. Chaque minute passée ensemble, chaque caresse et chaque baiser avaient une odeur, un parfum de fin du monde.

« Ne me quitte pas. » Une prière.

« Jamais. » un mensonge, le genre que l’on raconte pour prolonger un peu plus la lueur dans les yeux des autres, quand on ne veut pas gâcher leur bonheur. Le mensonge qui vous tord les tripes car vous savez que la chute n’en sera que plus dure, mais que vous ne pouvez vous empêcher de prononcer dans le vain espoir que quelque chose, un miracle, vous donne raison.

Elle était allongée, drapée dans la soie de ses cheveux longs, frissonnant sous son regard amoureux, gémissant sous la mine de graphite mal taillée de ses crayons. 2B, HB ½, H, variations de la symphonie de ses désirs qui s’exprimait sur le papier. Le sol à ses pieds était jonché de feuilles, plus ou moins couvertes de ses courbes douces, des hachures reflétant les ombres qui couraient sur sa peau.

Le grattement de la mine, le crissement de l’épais papier, le bruit doux de la gomme étaient tants de mots d’amour, tants d’odes à sa beauté. Il la caressait de ses traits, passionnément mêlant ses fantasmes à la beauté lourde de ses seins, à la courbe sinueuse de sa taille et de ses hanches. Les feuilles déchirées par terre étaient couvertes de femmes parfaites, de guides d’anatomie, de leçons de perspective et de proportions. Mais cette perfection n’avait aucune saveur, et, fiévreusement, il essayait da capturer sa véritable beauté, la somme de ses défauts, plus grande que ses parties, qui créaient son visage, sa silhouette, son corps sans égal.

Cette fois, c’était la bonne. Ou peut-être pas. Sa fièvre, sa peur et son désir faisaient rouler une goutte de sueur sur son front, comme d’autres roulaient sur le dos de celle qui nourrissait son inspiration, minute après minute, heure après heure, dans ses frémissements et ses gémissements. Alors que les derniers coups de crayons parachevaient le chef d’œuvre de leur passion, elle se tordit sur le lit, tremblante et le sourire aux lèvres, enfouissant son visage aux parfaites imperfections dans la fraîcheur bienvenue de l’oreiller.

Il faisait encore nuit, pour quelques minutes. Le soleil levant allait darder ses rayons rouges sang à travers les fins rideaux de la chambre à coucher aux tons crème, imposant à la ville encore endormie ses humeurs pourpres.

« Ne me quitte pas. » Une prière

« Jamais. » Un miracle.

 

 

Evit ur genstrivadeg skrivañ war ar prim, en diavaez, war blasenn Charles de Gaulle e Roazhon en hañv pe en nevez-amzer diwezhañ, “Désir” an dodenn anezhi. Un hanter-eurvezh, tamm-pe-damm. Gounezet am eus 😉

Harozed

Kemer perzh e c’hoarioù-rol a-stroll a zo un abadenn dudius peurliesañ, ha n’eus netra plijusoc’h eget krouiñ tudennoù hag o lakaat da vevañ, da gejañ ha da genvevañ gant ar c’hoarierien all. Ha peurliesañ e ouzit tamm pe damm da betra e tennont, en ho penn d’an nebeutañ.

D’ar mare-se eo peurliesañ e soñj Mestr ar C’hoari, pe ar Vestrez en degouez-mañ, e anavez un treser a c’hellfe reiñ korf d’ho tudenn ^^ E-giz se eo c’hoarvezet evit ar stollad-mañ, en Alamagn, atav. Dedennus e oa gwelet pegen resis pe amresis e c’helle an tudennoù bezañ e penn ar c’hoarierien. Dragonfly, da skouer, a zo bet aes-tre da dresañ, ken sklaer ha resis e oa an diskrivadenn bet roet din, betek an disterañ munud.

(gellout a rit klikidi-klikañ war ar skeudennoù d’o brasaat, evel-boaz)

Bluecoat, er c’hontrol, ne oa nemet un nebeud soñjoù (peogwir eo ur paotr a c’hoari anezhañ, marteze :p), ha din me d’e ijinañ tamm pe damm. Dre an istor e doa hag e berzhioù er c’hoari e oa aes a-walc’h ijinañ peseurt doare den e c’helle bezañ.

Eva, hi, a oa etre an daou. Un daolennadur dre vras, gant un nebeud munudoù resis (ar gapenn, liv al lunedoù, liv ar glogorenn en he zro, traoù a-seurt se)

Hag ur wezh echuet gant an tresadennoù-us n’em eus ket gallet mirout rak ober un tamm pseudo-golo comicbook, d’ar strollad da stagañ ouzh ar voger pe me-oar-me. Simpl hag all, met plijet en deus dezho. “Erie” a zo ur c’hoari-gerioù etre al lec’h ma c’hoarvez o zroioù-kaer, nepell eus al lenn Erie, hag an anv-gwan eerie, a dalvez kement hag iskis, a ra aon, hag all. Ha dre ma oa “Eerie” un heuliad comics etre 1966 ha 1983 eo daou c’hoari-ger en unan (!).

Glav

Ar glav-pil a blij din-me
Pa gouez war kêr ha kêriz,
Da luskellat ur mare
Soñjoù an dud difetis

Gant ar glav-pil ez on sot
Pa gouez war an tiez kozh,
Pa guzh c’hwezhioù trenk ar stot
Pa walc’h kêr e-kerzh an noz,

Ar glav-pil a ra vad din
Pa sko, sko war ar werenn
Pa c’holo trouzioù difin
Ar gêr c’hris hag he c’hanenn

Ar glav-pil am laka drant
Pa glask tizhout en aner
Koubladoù pe merc’hed koant,
Klet dindan o disglavier

 

Emichañs n’eo ket re ziaes gouzout gant petra on bet awenet aze 😉

Tredan

Abaoe dec’h, ha betek dimeurzh a-zeu (hervez an EDF, atav) n’eus ket tredan em ranndi ken. Labourioù, emezo. C’hoarvezet e oa din warlene dija, em ranndi kent. War a-seblant n’em eus ket kalz a chañs evit seurt traoù. Ma ! N’eo ket gwall strik. Met dedennus eo memestra gwelet pegen pouezus eo an tredan en hor buhez pemdeziek !

Aze da skouer, emañ sklas an amzer e Roazhon, memestra, ha n’em eus mui tommerezh ebet, dre ma ‘z eo tredan hini ar ger. Okay, pourmen a rin gant div stammenn hag ur c’holc’hed tro-dro din, n’eo ket gwall c’hrevus. Met n’hellan ket tommañ dour kennebeut, dre ma ‘z a en dro dre dredan ivez. Da lavaret eo eo ret din en em walc’hiñ gant dour sklas. Bah ! Pleustret am boa se en Erer Kozh dija, hañ, daou vloaz eus renk. Trawalc’h ijinañ ez oc’h ur samourai bennak o kiañ dindan ul lamm dour. *oohmmm* N’on ket ‘vit gouzañv an dour yen.

Boñ, met kement-se ne lazh ket an nen. Koulskoude e ya pelloc’h. Dre ma ‘z eo plakennoù tredan am eus evit keginañ… N’hellan ket ! Haha ! N’eo ket strik ! Ar forn mikro-skinoù a implijin ! Paf ! Tredan evel-just. Boñ bah, bolennadoù edaj ha boued da gas d’ar Skol-Veur, pe’a.

Dre ma vez noz da 5e30 bremañ forzh penaos eo diaes chom er gêr pa vez teñval pep-tra. N’hellan ket lenn ul levr zoken dre ma n’em eus ket goulaouennoù-koar, da skouer, tsss, na pegen sot ar studier a-vremañ. Boh, sellet a rin eus filmoù war ma urzhiataer da c’hortoz… Ah ya, gant 2 eurvezh batri d’ar muiañ n’in ket gwall bell.

Ar gwashañ tout, evel-just, o vezañ n’em eus ket internet na netra. Krenañ ha garmañ a ran en deñvalijenn, dindan ur strinkadenn sklas en ur zebriñ edaj gleb da c’hortoz dimeurzh a-zeu, pa vin dieubet gant aeled marzus o lifre glas EDF.

Pe distreiñ da Benn-ar-Bed, e ti ma zud, ivez, hañ, ken aes ha tra !